عواملی که برای بررسی سازه های بتنی زیر آب باید در نظر گرفته شوند

در هنگام بازرسی سازه های بتنی زیر آب عواملی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:

1. استانداردهای طراحی
2. تاریخچه عملیات فعلی، بازرسی و نگهداری.
3. بررسی وضعیت سازه های بتنی زیر آب.
4. تست در محل.
5. تعیین عواملی که منجر به زوال ساختاری شده است.

سطح بازرسی زیر آب برای سازه های بتنی:

سه نوع یا سطح بازرسی زیر آب برای ارزیابی ساختار دریایی استفاده می شود. آنها نه تنها در محدوده کار مورد نیاز متفاوت هستند، بلکه در تکنیک ها یا وسایلی که کار توسط آنها انجام می شود نیز متفاوت هستند. در مرحله برنامه ریزی، سطح بازرسی مورد استفاده برای یک معاینه خاص تعیین می شود. سه نوع بازرسی زیر آب در بخش های زیر مورد بحث قرار خواهد گرفت:

1. معاینه بصری عمومی زیر آب
2. سطح نزدیک برای معاینه زیر آب.
3. یک معاینه بسیار دقیق در زیر آب.

۱- بازرسی بصری عمومی زیر آب سازه های بتنی:

در حین انجام این سطح از اسکن، نیازی به تمیز کردن شاسی به این روش نیست و این باعث می شود که این سطح اسکن سریع ترین روش در بین تمام سطوح اسکن دیگر باشد. اهداف مختلفی برای بازرسی بصری عمومی زیر آب وجود دارد، به عنوان مثال برای تایید شرایط ساخته شده و تولید داده های خامی که برنامه بازرسی توسط آن ایجاد می شود و یافتن خرابی یا آسیب آشکار و آشکار که ممکن است در نتیجه ضربه، استرس، فرسایش یا ایجاد شود. حمله بیولوژیکی

۲- سطحی نزدیک به بازرسی زیر آب سازه های بتنی:

نیاز به تمیز کردن سطح بتن قبل یا در حین بازرسی زیر آب در سطح نزدیک وجود دارد و از این روش برای  شناسایی مشکلاتی که رشد دریایی پوشانده یا پنهان می کند استفاده می شود. نظافت معمولاً در مکان های حیاتی سازه اعمال می شود زیرا تمیز کردن سازه زمان زیادی می برد. در این روش، مقدار اطلاعاتی که می توان برای ارزیابی ظرفیت باربری اولیه سازه یا عضو بتنی استفاده کرد، ناکافی و محدود است. کمیت و کیفیت تمیز کردن توسط مقدار اطلاعات مورد نیاز برای تولید یک ارزیابی کلی از سازه کنترل می شود.

۳- بازرسی بسیار دقیق سازه های بتنی زیر آب:

این نه تنها سومین سطح بازرسی زیر آب برای نظارت بر آسیب یا آسیب پنهان است که در شرف وقوع است، بلکه برای تعیین همگنی مواد نیز استفاده می شود. سطح سازه یا عنصر بتنی باید قبل از شروع بازرسی تمیز شود. روش هایی که می توان برای بررسی دقیق زیر آب استفاده کرد، آزمایش های غیر مخرب و گاهی مخرب است. اولی برای منطقه ساختاری بحرانی که نماینده بخش ساختار زیر سطح آب است استفاده می شود، در حالی که آزمایش های مخرب یا نیمه مخرب برای نمونه برداری برای آزمایش آزمایشگاهی استفاده می شود.

در نهایت، اگر آزمایش مخرب یا نیمه مخرب توصیه می شود، ضروری است که پرسنل مجرب این روش را انجام دهند زیرا تجهیزات و روش های آزمایش پیچیده تر خواهند بود. هدف و نوع آسیب شناسایی شده توسط هر روش بازرسی در جدول ۱ ارائه شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده ارائه شده است:

جدول ۱: توانایی هر سطح بازرسی زیر آب برای تشخیص آسیب به سازه های دریایی.