نقش مواد افزودنی در آبرسانی مجدد چیست؟
نقش مواد افزودنی در آبرسانی مجدد
افزودنی های تسریع کننده امکان افزایش نسبت رسانایی آب، افزایش ظرفیت اولیه و کاهش زمان گیرش اولیه را فراهم می کند و این امر معمولاً بر پایداری بتن تأثیر نمی گذارد. شتابدهندهها با از بین بردن موانع موجود در اطراف ذرات سیمان، به آب اجازه میدهند راحتتر به فازهای C3S و C2S برسد و در نتیجه هیدراتاسیون مواد معدنی را افزایش میدهند.
از شتاب دهنده ها برای جبران اثرات تاخیر در بتن در هوای سرد استفاده می شود. برعکس، افزودنی ها با کاهش سرعت گیرش، میزان هیدراتاسیون را کاهش داده و مقاومت اولیه را افزایش می دهند و در نتیجه زمان تنظیم اولیه و نهایی را افزایش می دهند.
بازدارنده ها با محدود کردن تشکیل و رشد برخی از محصولات آبرسانی، هیدراتاسیون را کند می کنند. آنها معمولاً برای خنثی کردن سرعت پخت ناشی از آب و هوای گرم یا کاهش سرعت تاخیر دقیق برای استفاده از تکنیکهای تکمیل یا قرار گرفتن در مکانهای دشوار استفاده میشوند.
افزودنی های شتاب دهنده و مشکوک به اشکال مختلف موجود هستند، اما اغلب به شکل افزودنی های شیمیایی مایع یافت می شوند. عملکرد این مواد افزودنی به ترکیب، زمان و ترتیب افزودن آنها به مخلوط و همچنین دمای محیط و دمای بتن بستگی دارد.
برای هیدراتاسیون کامل سیمان، ۰.۴ آب مورد نیاز است. درصد هیدراتاسیون اجزا به عوامل مختلفی مرتبط است. با این حال، اگر نسبت آب به سیمان بیش از حد باشد، آب اضافی در ماتریس های بتن باقی می ماند. آب اضافی تا زمان تبخیر باقی می ماند، زیرا نه تنها به مقاومت در برابر فشار کمک می کند، بلکه حساسیت بتن به ترک خوردگی را نیز افزایش می دهد.
برعکس، اگر نسبت آب به سیمان بسیار کمتر از مقدار لازم باشد، سیمان از دست دادن آب در تشک باقی می ماند و آب مخلوط مصرف یا تبخیر می شود. این به هیچ وجه برای مقاومت و پایداری بتن سودی ندارد. مواد تکمیلی سیمان (SCM) به عنوان جایگزینی برای بخشی از سیمان پرتلند به مخلوط بتن اضافه می شود. مواد سیمانی مکمل رفتاری مشابه سیمان معمولی از خود نشان می دهند.
با این حال، انواع مختلفی از مکمل های سیمانی باعث افزایش یا حاوی مقداری کار هدایت آب می شوند. مکمل سیمان مورد استفاده معمولاً شامل خاکستر بادی، بخار سیلیس و سیمان سرباره است و به کاهش دمای هیدراتاسیون و افزایش زمان گیرش کمک می کند. در حالی که برخی از انواع پوزولان طبیعی، از جمله خاک رس و متاکائولین، دمای هیدراتاسیون را کاهش می دهند، اما تاثیر کمی بر زمان گیرش دارند.
نقش تکنیک های درمانی در آبرسانی مجدد
روشهای حفظ رطوبت روی نایلون، پوششها یا ترکیبات فیلمسازی و فرآیندهای غشایی برای حفظ رطوبت به قسمت بیرونی بتن بستگی دارد. حفظ رطوبت تأثیر کمی بر نسبت هدایت آب دارد. از سوی دیگر، روش هایی که وجود رطوبت کافی برای آبرسانی مجدد را تضمین می کند، به بهبود محیط درمان کمک می کند.
عمل آوری سریع توسط گرما و بخار، سرعت هیدراتاسیون را افزایش می دهد و توسعه مقاومت بتن را سرعت می بخشد. بهبود سریع، به ویژه رسیدن به مقاومت اولیه، بسیار سودمند است. از این روش ها بیشتر برای ریختن بتن در هوای سرد و ایجاد محیط مناسب تری برای هیدراتاسیون سیمان استفاده می شود.
درمان شامل استفاده از سنگدانه سبک است که کاملاً اشباع شده است. با ایجاد منبع آب داخلی، به حفظ رطوبت کافی برای بتن کمک می کند. تصفیه داخلی تاثیر کمی بر تامین آب دارد و به ایجاد محیط مناسب برای هیدراتاسیون کمک می کند. تصفیه رطوبت داخلی بیشتر برای انواع بتنی که حاوی مقادیر زیادی مواد سیمانی هستند استفاده می شود.
کلام آخر
هیدراتاسیون را باید مهمترین مرحله تولید بتن دانست. این مرحله بر مقاومت، پایداری بتن و تمام خواص آن تأثیر می گذارد. هیدراتاسیون سیمان به دمای محیط، نسبت آب به سیمان، نوع سیمان و سایر شرایط بستگی دارد. به طور کلی، برای ساخت بتن مورد نظر، آگاهی مهندسان از فرآیند هیدراتاسیون و عوامل موثر بر آن ضروری است.
منبع : ساخت و ساز