مقاوم سازی ساختمان های بتنی چیست؟
مقاوم سازی ساختمان های بتنی
مقاوم سازی ساختمان ها یا سازه های بتن آرمه از عناصر باربر و انواع دال ها، آستانه ها، ستون ها و پی ها تشکیل شده اند، همچنین عناصری مانند بند (زنجیره) و دیوارهای حائل در زیرزمین ها به آنها متصل می شوند.
اتصالات بین آستانه و ستون ها می تواند نزدیک باشد، بنابراین قاب ها به خصوص در تاسیسات مهم با دهانه های بزرگ مانند سالن ها و غیره شکل می گیرند.
عناصر مقاوم در برابر زلزله دیگری مانند دیوارهای برشی یا قاب ها وجود دارند که نیروی رانش افقی بزرگ ناشی از آنها را تحمل می کنند.
در این فصل به بررسی جنبه های ضعف یا میرایی می پردازیم که در عناصر بتن مسلح مانند دال ها، دال ها، ستون ها و فونداسیون ها و همچنین در اتصالات بین فونداسیون ها و سپس در لاستیک ها مشاهده می شود.
دلایل تقویت سازه های بتنی:
بتن بی کیفیت، آرماتور نامناسب، ریختن بتن ضعیف، مصالح بی کیفیت، خطاهای طراحی، خطاهای عملیاتی، بارگذاری بیش از حد، تاثیر شرایط مخرب محیطی و خطر زلزله در اکثر نقاط جهان از جمله عواملی هستند که باعث تضعیف سازه های بتنی و افزایش آن می شوند. نیاز آنها به تقویت ساختمان
بسیاری از ساختمان هایی که بر اساس آیین نامه های قبل از ۱۹۷۰ طراحی شده اند، اجرای مقاوم سازی با FRP دارای مشکلات تقویتی فولادی مانند جابجایی جانبی کم هستند. توانایی اتلاف نیرو کم است، مقاومت بدتر می شود، مکانیسم ها در مناطق حساس سازه رخ می دهد.
همه اینها منجر به فروپاشی و تخریب سازه می شود. از جمله دلایل ضعف در استحکام شکل پذیری، مقاومت برشی ضعیف پیوندها به دلیل عدم استفاده از آرماتور عرضی در هسته پیوند، ظرفیت برشی پایین محور منجر به اتصال، طول چسبندگی کم میلگرد طولی در ستون ها بدون در نظر گرفتن مساحت یقه های فشرده در تیر، طول چسبندگی یا نصب ناکافی در آستانه ضعف در ناحیه تماس ستون ها و آستانه با مشکل ستون ضعیف و تیر قوی، پایداری سازه را به خطر می اندازد. ترجیحاً مکانیسم انکسار در تیر باشد تا در تماس یا ستونها.
انواع عیب در سازه های بتنی:
- ایجاد ترک های مورب در بتن
- شکست در بتن در اکثر ترک های شعاعی که از زلزله باز می گردند
- پوشش بتنی قابل جدا شدن
- شکستن طوق ها و خروج آنها از داخل بتن
- برشی برای اقلام کوتاه
- فرورفتگی در آهن فولادی
- میلگرد از موقعیت های اولیه به مناطق تنش شدید متناوب خارج می شود
- دال های بتن آرمه شکسته در طرف های ناپیوسته
- ترک های شیب دار در دیوار برشی، به ویژه در اطراف دهانه ها متمرکز شده است
- ایجاد برش های برشی در محل اتصال شفت
بتن با مقاومت بالا در برابر فشار مشخص می شود، اما نمی تواند نیروهای کششی بالا را تحمل کند. چسبندگی قوی با سطوح میلگردهای آهنی نشان می دهد و بر این اساس، بتن تنش های کششی بیش از حدی را که نمی تواند به خودی خود مقاومت کند به میله های فولادی که با مقاومت کششی بالا مشخص می شوند، منتقل می کند. ضریب انبساط خطی و ضریب انبساط خطی آهن نزدیک به یکدیگر در نظر گرفته می شوند، بنابراین تنش های داخلی در بتن مسلح در نتیجه تغییرات دما ظاهر نمی شود.
تقویت با استفاده از پوشش بتنی و فولادی:
یکی از ایده ها و تکنیک های اساسی برای بهسازی و تقویت سنتی سازه های بتنی و تقویت سازه ها، ترک برداشتن پوشش بتنی و قرار دادن فولاد تقویت کننده اضافی در المان و پرکردن این قسمت با چسب ها و رزین های با استحکام بالا بود. اگرچه این ایده ظرفیت سازه را بهبود می بخشد، اما همچنان مشکل خوردگی میلگرد فولادی را بی پاسخ می گذارد. تکنیک دیگری که برای تقویت سازه های بتنی استفاده می شود، استفاده از ورق های فلزی یا پیراهن های فلزی است که به قسمت های بیرونی بتن متصل می شوند.