تاثیر گرما بر هیدراتاسیون بتن چیست؟
تاثیر گرما بر هیدراتاسیون بتن
سرعت هیدراتاسیون با افزایش دما افزایش می یابد که با کاهش زمان همراه است. محصولات آبرسانی مجدد در دماهای بالاتر از ۲۳۰ درجه فارنهایت (۱۱۰ درجه سانتیگراد) تشکیل می شوند و به طور قابل توجهی با آنهایی که در دماهای پایین تر به دست می آیند متفاوت هستند. فازهای آلیت و بلت هیدراته می شوند تا α-C2SH را متبلور کنند تا در جای آن CSH آمورف به دست آید.
α-C2SH یک ماده کریستالی نسبتاً آگلومره است، و بنابراین مضر است زیرا نفوذپذیری بالا و مقاومت فشاری پایینی ایجاد می کند. با افزودن سیلیس آسیاب شده، از جمله آرد سیلیس، به سیمان، تشکیل α-C2SH را می توان کاهش داد یا به حداقل رساند.
دمای محیط در هنگام اختلاط، ریختن و عمل آوری بتن در هیدراته شدن سیمان نقش دارد. اگرچه همه انواع سیمان به طور مشابه واکنش نشان نمی دهند، اما زمان گیرش معمولاً با افزایش دما کاهش می یابد.
به طور کلی، یک نوسان ۱۰ درجه فارنهایت می تواند زمان تنظیم را تا ۳۳ درصد تغییر دهد. دمای ایده آل برای رسیدن بین ۵۰ تا ۷۰ درجه است. دمای زیر ۵۰ درجه باعث می شود هیدراتاسیون با سرعت بسیار کمتری توسعه یابد. و هنگامی که دما به کمتر از ۴۰ درجه می رسد، رشد مقاومت اولیه به طور محسوسی کاهش می یابد.
با این حال، زمانی که دمای محیط از ۷۰ درجه فراتر رود، فرآیند هیدراتاسیون خیلی سریع تسریع میشود و میتواند نتایج مضری از جمله ترک خوردن، انقباض پلاستیک، حداقل مقاومت ۲۸ روزه و هیپوترمی ایجاد کند. گرمای آب مخلوط در هیدراتاسیون نیز نقش عمده ای ایفا می کند زیرا دمای بتن را تغییر می دهد. دمای آب مخلوط را می توان با گرم کردن آب یا اضافه کردن یخ به آن تنظیم کرد.
نقش تکنیک های درمانی در آبرسانی مجدد
رطوبت اضافی در طول درمان می تواند آب از دست رفته از طریق هیدراتاسیون و تبخیر را جایگزین کند. با افزودن رطوبت اضافی، درصد هیدراتاسیون تا حد زیادی بی اثر می شود. با این حال، وجود رطوبت کافی در طول دوره آبرسانی مجدد و درمان اطمینان حاصل می کند.
رطوبت ناکافی می تواند باعث بی آب شدن سیمان و عدم استفاده از آن برای بتن یا خشک شدن زودهنگام بتن شود و حتی منجر به ترک کوچک سطحی شود. رطوبت اضافی را می توان با خیس کردن کرفس، پاشش روزانه آب یا روش های دیگر یافت.
روشهای حفظ رطوبت روی نایلون، پوششها یا ترکیبات فیلمسازی و فرآیندهای غشایی برای حفظ رطوبت به قسمت بیرونی بتن بستگی دارد. حفظ رطوبت تأثیر کمی بر نسبت هدایت آب دارد. از سوی دیگر، روش هایی که وجود رطوبت کافی برای آبرسانی مجدد را تضمین می کند، به بهبود محیط درمان کمک می کند.
عمل آوری سریع توسط گرما و بخار، سرعت هیدراتاسیون را افزایش می دهد و توسعه مقاومت بتن را سرعت می بخشد. بهبود سریع، به ویژه رسیدن به مقاومت اولیه، بسیار سودمند است. از این روش ها بیشتر برای ریختن بتن در هوای سرد و ایجاد محیط مناسب تری برای هیدراتاسیون سیمان استفاده می شود.
درمان شامل استفاده از سنگدانه سبک است که کاملاً اشباع شده است. با ایجاد منبع آب داخلی، به حفظ رطوبت کافی برای بتن کمک می کند. تصفیه داخلی تاثیر کمی بر تامین آب دارد و به ایجاد محیط مناسب برای هیدراتاسیون کمک می کند. تصفیه رطوبت داخلی بیشتر برای انواع بتنی که حاوی مقادیر زیادی مواد سیمانی هستند استفاده می شود.
در مرحله بعد، افزایش حرارت حاصل از واکنش بین سیلیکات کلسیم (C3S) و C2S ایجاد شده، منجر به ایجاد هیدرات سیلیکات (CSH) می شود. یافتن هیدرات های سیلیکات نیز بر مقاومت بتن در طول گیرش نهایی تأثیر زیادی می گذارد. نظارت بر دمای داخلی بتن می تواند بسیار مهم باشد، زیرا دمای بتن در این مرحله می تواند به سرعت افزایش یابد و بین ۷۰ تا ۸۰ درجه سانتی گراد برسد.
بنابراین حداکثر گرما بدست می آید و دسترسی به مولکول های آزاد کاهش می یابد و این منجر به کاهش سرعت گرما می شود. این مرحله اغلب با مقاومت مورد نظر خاتمه می یابد و اکنون می توان قالب را در انتهای بتن برچید. روند هیدراتاسیون در حال حاضر کند شده و به آرامی ادامه خواهد داشت، به طوری که ذرات موجود در سیمان و آب واکنش نهایی خود را ادامه می دهند تا بتن به حداکثر مقاومت خود برسد.
منبع : آموزش ساخت و ساز