مواد محافظ سطح بتن در برابر آسیب و فاسدن شدن بتن توضیح دهید؟

ساخت ویلا مواد محافظ سطح بتن در برابر آسیب و فاسدن شدن بتن:

۱- مواد اشباع کننده و آب بند برای محافظت از سطح بتن از آسیب و فساد:

مواد مورد استفاده برای آغشته سازی و روش های عایق رطوبتی برای محافظت از سطح بتن عبارتند از:

1. محلول های سیلیکون آلی
2. رزین ها
3. روغن ها

۱- اشباع سیلیکونی آلی در آب بندی و اشباع حفاظت سطح بتن:

1. سیلیکون
2. سیلانیس
3. سیلوکسان ها
4. رزین های سیلیکونی

۲- رزین در آب بندی و اشباع برای حفاظت سطح بتن:

رزین ها با تشکیل یک لایه نازک بر روی سطح منافذ و باریک کردن مویرگ ها، از سطوح بتنی محافظت می کنند. انواع مواد رزین مورد استفاده برای این کار عبارتند از:

پلی متیل متاکریلات (PMMA).

رزین اپوکسی.

۳- روغن های آب بندی و اشباع برای حفاظت سطح بتن:

روغن یک ترکیب آلی کم مولکولی است و برای اشباع استفاده می شود. روغن ها از بذر کتان تهیه می شوند. روغن بذر کتان در انواع زیر قابل استفاده است:

1. روغن جوشیده
2. روغن بزرک
3. محصولات مخلوط شده با روغن (بزرک).
4. روغن بذر کتان حاوی بیش از ۱۵ درصد ترکیبات آلی غیراشباع نباشد.

۲- آب بندی برای محافظت از سطح بتن از آسیب و فساد:

درزگیرها بر خلاف اشباع و دافع آب با ایجاد غلتک روی سطح در محافظت از سطح بتن موثرتر هستند. سطح بتن با افزایش مقدار ماده اشباع کننده که تمایل به تشکیل رول دارد یا با انتخاب رزین های مناسب آب بندی می شود. پلاستیک های زیر معمولاً به عنوان درزگیر سطح بتن استفاده می شوند:

1. رزین اپوکسی (EP).
2. رزین پلی اورتان (PU).
3. رزین های PMMA
4. رزین پلی استر غیر اشباع (UP).
5. همچنین می توان از درزگیرها به عنوان پایه ای برای پوشش استفاده کرد.

طراحی ویلا مدرن

۳- پوشش های محافظت از سطح بتن از آسیب و فساد:

پوشش ها در مقایسه با درزگیرها محافظت بیشتری از سطح بتن می کنند. همچنین باید این واقعیت را در نظر گرفت که پوشش ها در مقایسه با درزگیرها، مقاومت بیشتری در برابر نفوذ رطوبت داخلی دارند. دو نوع پوشش استفاده می شود، پوشش نازک و پوشش ضخیم. پوشش نازک از کانتور هرگونه ناهمواری در سطح بتن پیروی می کند. از پوشش‌های ضخیم‌تر برای تشکیل هر چه بیشتر سطوح معمولی با ضخامت ۱ میلی‌متر یا بیشتر استفاده می‌شود. بنابراین، پوشش ضخیم تر، هرگونه ناهمواری در سطح را از بین می برد.

مواد رنگ آمیزی خوب باید دارای ویژگی های زیر باشند:

1. مقاوم در برابر حملات شیمیایی.
2. مقاومت در برابر تغییرات دما.
3. چسبندگی خوب به سطح.
4. استحکام کششی و انعطاف پذیری کافی
5. مقاومت سایشی کافی
6. قابلیت آب بندی ترک ها.
7. ضریب انبساط حرارتی مشابه بتن

پوشش های مناسب برای حفاظت روی سطوح بتنی رزین اپوکسی، روغن بذر کتان ترکیبی قیری، تهیه سیلیکون، امولسیون لاستیکی یا حتی پوشش سیمانی است. همچنین از پوشش ها برای آب بندی ترک ها در سازه های بتنی استفاده می شود. برای این کار از مواد پوششی بسیار الاستیک استفاده می شود. سیستم های اپوکسی با تغییر دما و قرار گرفتن در معرض نور خورشید خواص خود را تغییر می دهند.

برای لایه‌های نازک‌تر، آب‌بندی ترک تنها زمانی حاصل می‌شود که بتوان لایه محدودی از رنگ مجاور ترک را حذف کرد. با این پوشش امکان آب بندی ترک ها تا عرض ۰.۲ میلی متر وجود دارد. آب بندی بزرگترین عرض برش را می توان با وارد کردن یک ماده الیافی به پوشش، به عنوان مثال به شکل پارچه های نساجی، به دست آورد. اخیراً درزگیرهای مایع دو جزئی ساخته شده اند که می توانند روی سطح بتن پاشیده شوند. آنها به دلیل مدول الاستیسیته کم و افزایش کشیدگی، توانایی پل زدن ترک های بزرگ را دارند.

منبع : ساختمان