عواملی که باعث محکمتر شدن بتن میشوند؟

۱) رطوبت موثر بر بتن:

1. رطوبت اتمسفر نیز بر دوام سازه های بتنی تأثیر می گذارد.
2. گلدهی در بتن به دلیل رطوبت تبدیل نمک ها به محلول های محلول و تبخیر شدن نمک ها روی سطح بتن متبلور می شود.
3. این امر قطعا به سازه بتنی آسیب می رساند و از دوام آن کاسته می شود.
4. طراحی ویلا

۲) اثرات دما بر بتن:

1. بتن یک ماده ناهمگن است، زمانی که بتن تازه در معرض دمای بالا قرار می گیرد، میزان هیدراتاسیون تحت تأثیر قرار می گیرد و مقاومت و دوام آن کاهش می یابد.
2. اجزای بتن دارای ضرایب حرارتی متفاوتی هستند، بنابراین در دماهای بالا ترک خوردگی و زوال بتن رخ می دهد.

۳) خوردگی سطح بتن:

1. فرسودگی بتن نیز به دلیل سایش شدید رخ می دهد.
2. هنگامی که بتن در معرض آب با حرکت سریع قرار می گیرد، قاب های فولادی و یخ دائماً روی سطح شناور می شوند و دوام آن تحت تأثیر قرار می گیرد.
3. هر چه مقاومت فشاری بیشتر باشد، مقاومت در برابر سایش بالاتر است.

۴) کربناته شدن بتن:

1. هنگامی که بتن مرطوب در معرض جو قرار می گیرد، دی اکسید کربن موجود در جو با بتن واکنش داده و pH بتن را کاهش می دهد.
2. هنگامی که PH بتن به کمتر از ۱۰ می رسد، آرماتور در بتن شروع به فرسایش می کند.
3. سایش آرماتور باعث ایجاد ترک در بتن و خراب شدن آن می شود.

۵) چرخه های تر شدن و خشک شدن موثر بر بتن:

1. هنگامی که بتن تحت شرایط مرطوب و خشک شدن متناوب مانند امواج جزر و مدی از دریا و غیره قرار می گیرد، تنش های ثانویه در بتن ایجاد می شود.
2. در اثر این تنش ها ترک هایی ایجاد می شود و آرماتور در معرض جو قرار می گیرد.
3. هنگامی که کلریدها یا سولفات های آب دریا به هم می رسند، خوردگی آرماتور اتفاق می افتد و مقاومت بتن کاهش می یابد.
4. استفاده از بتن با نفوذپذیری کم و پوشش مناسب آرماتور می تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.

۶)چرخه های انجماد و ذوب موثر بر بتن:

1. هنگامی که بتن کاملاً اشباع شده در معرض چرخه های مکرر یخ-ذوب قرار می گیرد، با انجماد و نرم شدن آب در آن خراب می شود.
2. باعث ترک خوردگی سطح بتن به صورت نقشه می شود که به آن ترک خوردگی نقشه و اثرات مقاومت بتن می گویند.
3. سنگدانه های درشت نیز بتن تحت تأثیر چرخه های انجماد و ذوب قرار می گیرند و بتن ممکن است ترک بخورد.
4. در این حالت با افزودن مواد افزودنی جاذب هوا به مخلوط و کاهش حداکثر حجم سنگدانه می توان به دوام بتن دست یافت.

۷) واکنش قلیایی کل:

1. واکنش سنگدانه قلیایی یا واکنش سیلیس قلیایی بین محتوای قلیایی سیمان و محتوای سیلیس سنگدانه رخ می دهد و همچنین عامل اصلی موثر بر دوام بتن است.
2. در نتیجه این واکنش، انبساط بتن رخ می دهد که در نهایت منجر به ترک خوردگی شدید و خراب شدن بتن می شود.
3. استفاده از سیمان با محتوای قلیایی کمتر، سنگدانه های غیر فعال، مواد پوزولانی مانند خاکستر بادی یا سیمان سرباره و افزودنی های مبتنی بر لیتیوم در بتن به غلبه بر این مشکل کمک می کند.

۸) حمله سولفات به بتن:

1. هنگامی که سازه های بتنی توسط سولفات هایی مانند سولفات سدیم، سولفات منیزیم و غیره مورد حمله قرار می گیرند، تجزیه بتن رخ می دهد.
2. این واکنش در اثر واکنش شیمیایی بین محصولات سیمان مرطوب و محلول های سولفات ایجاد می شود.
3. حمله سولفات به طور کلی زمانی رخ می دهد که آب مورد استفاده در مخلوط بتن دارای محتوای سولفات بالایی باشد، به دلیل سنگدانه های شسته نشده، زمانی که خاک اطراف سازه بتنی حاوی سولفات در آن باشد و غیره.
4. با استفاده از سیمان مقاوم در برابر سولفات، با افزودن سیمان سرباره، با کاهش نفوذپذیری و غیره می توان از این امر جلوگیری کرد.

۹) حمله اسیدهای آلی به بتن:

1. هنگامی که سطح بتن در معرض اسیدهای آلی مانند اسید استیک، اسید لاکتیک، اسید بوتیریک و … قرار می گیرد، دوام بتن به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.
2. اسید فرمیک روی سطوح بتنی می تواند باعث خوردگی بتن شود.

منبع :  ساخت و ساز ایران