چگونه از ایجاد ترک در سازه های بتنی جلوگیری کنیم؟

۱- کاهش میزان آب در بتن برای جلوگیری از ترک خوردن آن:

کم بودن سیمان در آب بر کیفیت بتن تأثیر می گذارد. طراحی ویلا در جایی که نسبت آب به سیمان وزن آب به وزن سیمان مصرفی است. نسبت آب به آب کم باعث مقاومت بالا در بتن و ترک کمتر می شود. نسبت آب به سیمان در بتن نباید از ۵۰ درصد تجاوز کند که کارایی بتن قابل پوشش با نرم کننده یا فوق روان کننده را کاهش می دهد. مقدار آب کمتر باعث افزایش دوام بتن می شود.

۲- طراحی مناسب مخلوط بتن و استفاده از مصالح مرغوب:

خود بتن باید به درستی تناسب داشته باشد و به درستی مخلوط شود. اگر از سیمان بسیار کم استفاده کنید، تقریباً می توانید تضمین کنید که ترک می خورد. استفاده از آب بیش از حد بتن را ضعیف کرده و باعث ترک خوردن آن می شود. استفاده از سنگدانه مرغوب به طوری هم در ترک نخوردن بتن بی تاثیر نیست. سنگدانه جامد متراکم، استفاده از سنگدانه با حجم بالای سربار زیاد و بهینه سازی دانه بندی سنگدانه قادر به کاهش انقباض بتن می باشد.

اگر سنگدانه از کیفیت پایینی برخوردار باشد، افزایش حجم، درجه بندی و محتوا ممکن است تاثیر کمی بر انقباض بتن داشته باشد. اختلاط سنگدانه های بزرگ با سنگدانه های بی کیفیت تا متوسط ​​با خواص خوب ممکن است انقباض بتن را افزایش دهد. از استفاده از افزودنی های محرک انقباض مانند تسریع کننده ها، سنگدانه های کثیف که تقاضای آب را افزایش می دهند خودداری کنید و از سیمان با خاصیت انقباض بالا استفاده کنید.

۳- سطوح بتنی را به خوبی تکمیل کنید تا از ترک بتن جلوگیری شود:

از تکنیک های تکمیل و زمان بندی مناسب در حین و بین عملیات تکمیل استفاده کنید. سطوح شناور و صاف اغلب توصیه می شود. از کار بیش از حد بر روی بتن، به خصوص با ارتعاش اسکید خودداری کنید. کار زیاد منجر به ریزش سنگدانه ها،  آب و ریزش بیش از حد می شود. زمانی که آب چکه ای روی سطح وجود دارد نباید بتن را تمام کرد، زیرا تکمیل آن باعث می شود که آب به جای تبخیر شدن با ایجاد ترک به بتن برگردد.

۴- درمان مناسب بتن برای جلوگیری از ترک خوردن بتن:

جلوگیری از هدررفت سریع آب از سطح یا کم آبی بتن در اثر آب (بتن مایع تبدیل به پلاستیک و سپس جامد می شود) باعث خشک شدن دال می شود، بنابراین توصیه می شود دال را برای چند روز عمل آوری کنید. هنگامی که بتن روی دال مشخص شد، روش کلی آن این است که مرز روی دال را دوغاب کرده و آن را پر از آب نگه دارید. همچنین پوشاندن تخته با حصیرهای نخی آغشته به آب یا اسپری کردن روی ترکیب تصفیه آب از دست دادن ممنوع است. بتن نباید در طول دوره عمل آوری که می تواند تا یک ماه طول بکشد تحت بارگذاری قرار گیرد.

۵- قرارگیری صحیح بتن و ارتعاش آن برای جلوگیری از ترک بتن:

بتن آماده و ارتعاش در جای مناسب، احتمال ایجاد ترک را کاهش می دهد. ارتعاش مناسب برای رهاسازی هوای حبس شده متعاقباً از ایجاد ترک در بتن جلوگیری می کند.

۶- تراکم مناسب خاک برای جلوگیری از ایجاد ترک های پایدار در بتن:

سطح زیر دال بتنی باید به درستی و به صورت لایه ای متراکم شود تا بعداً از ناپایداری خاک اطمینان حاصل شود. اگر خاک را شل رها کنید به مرور زمان ته نشین می شود و در سطح آن ترک ایجاد می کند. این امر در مورد خانه و همچنین ساختمان های موجود در بزرگراه ها صدق می کند.

۷- ایجاد درزهای کنترلی در بتن برای جلوگیری از ایجاد ترک در بتن:

درزهای کنترل باید در فواصل منظم برای تنظیم انقباض بتن قرار داده شوند. به طور کلی، برای اتصالات با عمق ۴ اینچ، ۸ تا ۱۲ فوت از هم فاصله دارند. مفاصل کنترل برش های از پیش کاشته شده هستند. مهندس باید این ایده را داشته باشد که بتن به جای ترک خوردن در هر مکان دیگری، در درزهای کنترلی ترک خواهد خورد.

منبع :  ساخت و ساز ایران