سازه ای پرلین چیست ؟

ساخت ویلا ارزان نحوه ساخت ساختمان های بلند بتنی

سیستم های سازه ای جانبی داخلی هستند که برای بهبود و استحکام ساختمان های بلند ارائه می شوند و یک سیستم مقاوم در برابر بار جانبی هستند که در داخل ساختمان قرار دارند. کل سیستم شامل یک سازه اساسی است که توسط  سازه ای به نام برآمدگی به ستون های اطراف ساختمان متصل است. ستون ها می توانند به صورت تیرهای افقی, خرپا یا دیوار باشند.

ستون ها به عنوان سیستم های ساختاری داخلی طبقه بندی می شوند که می توانند تا ۱۵۰ طبقه را به طور موثر تحمل کنند. همچنین یکی از سازندهای موفق و پایداری است که در ساختن برج های بلند استفاده می شود. سیستم سازه ای پرلین به دلیل ترکیب منحصر به فرد از انعطاف پذیری معماری و کارایی سازه از دهه ۱۹۸۰ در ساخت و ساز محبوب بوده است.

سیستم های سازه ای پرلین در ساختمان های بتنی مرتفع:

طراحی ویلا ساده

سازه اساسی مهمترین واحد در یک ساختمان بلند است که مجموعه ای از واحدها مانند آسانسور، پله، کانال و … می باشد. در حالی که سیستم محیطی ترکیبی از ستون‌های بزرگ است، سکو و ستون‌های بزرگ در محیط با استفاده از پایه‌های بیرونی به هم متصل می‌شوند.

تکیه گاه از نوع خرپایی به شفت محیطی متصل می شود. بر خلاف شمع ها، سازه با خرپاهای تسمه ای در اطراف محیط برای ایجاد مقاومت جانبی اضافی همراه است و سکو و محیط به همراه خرپا کل ساختمان را کنترل می کنند.

اصل سیستم های سازه ای پایه در ساختمان های بلند:

ساختمان های مرتفع در معرض تغییر شکل جانبی قابل توجهی به دلیل باد یا بارهای لرزه ای هستند، سازه اصلی ساختمان بلند در معرض تغییر شکل کنسول قرار می گیرد، در حالی که سازه های قاب اطراف هسته در معرض تغییر شکل نوع ورودی قرار می گیرند. این باعث دریفت و واژگونی زیاد روی شاسی می شود.

ادغام بیرونگرها به طور موثری رانش بیش از حد ناشی از بارهای جانبی را کنترل می کند . این به نوبه خود اجازه می دهد تا از آسیب های سازه ای و غیر سازه ای به سازه جلوگیری شود. عملکرد ساختاری سیستم های شمع بندی در ساختمان های بلند نیز بر اساس جفت تنش کششی القایی ستون های خارجی است. به طوری که تحت تاثیر بارهای جانبی، شاسی بدون هیچ گونه سیستم پشتیبانی جانبی در معرض واژگونی قرار می گیرد.

برآمدگی ها به عنوان یک بازوی سفت و سخت عمل می کنند که به شفت اطراف متصل می شود. همچنین شفت های بیرونی و هسته مرکزی را برای حمل ایمن بار درگیر می کند. هنگامی که یک سازه پایه تحت بارگذاری جانبی قرار می گیرد، نیروی جانبی سازه اصلی از طریق پایه های بیرونی به ستون های اطراف و سپس به زمین منتقل می شود. به این ترتیب، گشتاور وارونگی کل کاهش می یابد.

انواع سیستم پایه در ساختمان های بتنی مرتفع:

بر اساس موقعیت و نحوه چیدمان پایه ها در ساختمان های بلند، سیستم پایه را می توان به انواع زیر طبقه بندی کرد:

۱. سیستم استنت معمولی:

در یک سیستم سازه ای پایه سنتی، پایه ها مستقیماً به سازه پایه و ستون ها در اطراف محیط سازه متصل می شوند. مرکز مالی جهانی شانگهای با ارتفاع ۴۹۲ متر و ۱۰۱ طبقه که توسط Leslie E Robertson Associates در سال ۲۰۰۸ طراحی شد، یکی از سازه های معروفی است که سیستم پایه سنتی را در هشت سطح ساختمانی مختلف گنجانده است.

۲. سیستم جبران سازه ای موثر:

در این سیستم، پایه های بیرونی در مکان هایی غیر از سطوح دیوارهای پی قرار می گیرند . این چیدمان تمام مزایای پایه‌ها را حفظ می‌کند و به کاهش انحراف جانبی ساختمان‌های بلند نسبت به سیستم پایه سنتی اشاره می‌کند. برای یک سیستم پرلین افست موثر، بازوی بیرونی و دال کف باید به اندازه کافی سفت و سخت باشد تا برش صفحه افقی را در صفحات بین تکیه گاه و هسته منتقل کند.

هنگامی که یک ساختمان با سیستم استرات جبران کننده تحت بارهای جانبی قرار می گیرد، نیروهای دال باعث می شود که دو جفت در استرات وجود داشته باشد. برای مقابله با این، یک جفت محدود توسط ستون های محیطی ایجاد می شود. این جفت از ستون های محیطی محدود شده از طریق پانل ها نیز به ساختار اولیه باز می گردد.

در ساخت برج دبی دوحه که ۴۳۸ متر ارتفاع و ۹۰ طبقه دارد از سیستم جبران کارآمد استفاده شده است. همچنین ترکیبی از سیستم ساختاری سنتی و سیستم ستونی است.

منبع :  آموزش ساخت و ساز